U tužnim očima daljine odjekuju
kao bubnjevi da ih na put pozivaju
u nepoznate avanture i krajeve daleke
gde sunce nikad u oblake ne zalazi
gde vreme ljubavi nikad ne prolazi
Na licu tragovi kao ponori nevidljivi
reke skrivene nekuda u daljine vode
prepune bola i neostvarenih snova
tražeći nove puteve ljubavi i slobode
novi osećaji u grudima da se rode
Daljine dozivaju nemuštim glasom
odjekuje nebo i oblaci tamni na njemu
suze od kiše proliše veliki tamni oblaci
sunce se lagano na počinak se sprema
daljine uzalud zovu vremena više nema
Samo pusti pogledi u nepoznati svet
misli upakovane kao veliki koferi za put
prepuni i teški od novih nadanja i želja
od tereta vremena i životnog prtljaga
za odazak više snage nema
Нема коментара:
Постави коментар